Informacja z dnia: 04.02.2017
Pogrzeb Ojca Franciszka Pilarskiego
„BÓG JEST MIŁOŚCIĄ, A KTO TRWA W MIŁOŚCI
W BOGU MIESZKA I BÓG MIESZKA W NIM"
Dnia 1.02.2017 roku w naszej parafii odbył się pogrzeb śp. o. Franciszka Pilarskiego, który odszedł do domu Pana 26.01.2017r. w 68 roku życia, 33 roku kapłaństwa i 40 letnim kamiliańskim życiu zakonnym.
Uroczystości pogrzebowe rozpoczęły się o godzinie 11:30 wspólną modlitwą różańcowa za śp. O. Franciszka w kaplicy żałobnej. W uroczystościach wraz z rodziną zmarłego współbrata brał udział o. Prowincjał Arkadiusz Nowak wraz z członkami Rady Prowincjalnej oraz licznie przybyłymi współbraćmi z różnych domów Polski m.in. Łodzi, Hutek, Zabrza, Warszawy, Pilchowic, Zbrosławic, Taciszowa i Tarnowskich Gór.
We Mszy św. pogrzebowej uczestniczyli parafianie z Borzęcina Górnego z rodzinnej miejscowości ojca wraz z miejscowym ks. proboszczem Czesławem Paszyńskim i rada parafialną, oraz parafianie wraz z duszpasterzami z miejscowości, w których o. Franciszek posługiwał w naszych kamiliańskich placówkach jako nowicjusz, diakon a potem jako kapłan.
Kilkanaście minut przed godz. 12:00 o. prob. Roman Zając przewodniczył pierwszej części żałobnej przy trumnie śp. o. Franciszka, po której wyruszył kondukt żałobny do kościoła parafialnego, aby o godz. 12:00 rozpocząć Mszę św. pogrzebową w intencji naszego zmarłego współbrata.
Mszy św. przewodniczył o. Prowincjał Arkadiusz Nowak MI, a okolicznościowe kazanie wygłosił wikariusz prowincjalny o. Mirosław Szwajnoch MI.
O. Mirosław przypomniał nam postać o. Franciszka począwszy od dzieciństwa w Borzęcinie poprzez seminarium w Tarnowie, służbę wojskową, seminarium w Warszawie i okres oczekiwania na świecenia kapłańskie w Naszym Zakonie.
Ojciec Franciszek, jak zaznaczył kaznodzieja, odznaczał się wielka duchowością św. Augustyna i św. Tomasza.
Św. Augustyn powiedział : „Im bardziej Boga kocham przez to bardziej Go poznaje. ” w życiu o. Franciszka była to miłość kamiliańska (nie mistyczna)
„ Nie przestawał mnie zadziwiać ilością książek, które przeczytał” wspomniał o. Mirosław w kazaniu.
Na koniec kazania usłyszeliśmy piękne zdanie że :
„Z tego poznania Boga rodzi się obraz eschatologicznego szczęścia, który przechowuje w sercu” takie serce miał o. Franciszek.
Z życiorysu o. Franciszka.
O. Franciszek urodził się 5.10.1949 roku w Borzecinie Górnym /diecezja tarnowska/.
Po okresie szkoły podstawowej rozpoczął edukacje w liceum w Tarnowie, którą uwieńczył zdaniem matury i podjęciem studiów teologicznych w Seminarium Duchownym w Tarnowie.
O. Franciszek przerywając seminarium udał się do Jednostki Wojskowej na służbę. Po pobycie w wojsku ojciec Franciszek wstąpił do naszego Zakonu jako kandydat do nowicjatu. W 1977 r. rozpoczął kanoniczny nowicjat w Zakonie oo. Kamilianów w Taciszowie, który uwieńczył złożeniem Pierwszej Profesji Zakonnej 8.09.1978.
W latach 1978-1984 studiował w Metropolitalnym Wyższym Seminarium Duchownym w Warszawie. W czasie formacji 8.09.1981 roku ojciec Franciszek na ręce ówczesnego Prowincjała złożył swoje śluby wieczyste i na zawsze złączył się z Zakonem Posługujących Chorym.
Okres studiów uwieńczył przyjęciem święceń kapłańskich z rąk ks. Abp Alfonsa Nossola w Opolu.
O. Franciszek jako kamilianin swoja posługę zaczął w Zabrzu w parafii św. Kamila, potem w kolejnych kamiliańskich placówkach w Białej.
W czasie posługi w życiu o. Franciszka odezwał się głos o posłudze na misjach . I po wielu rozmowach przemyśleniach modlitwie i rozmowie z Panem Bogiem podjął decyzje o oddaniu części swojego życia tym najbardziej potrzebującym na misjach na Madagaskarze w diecezji Fianarantsoa, gdzie posługiwał przez kilka jako pielęgniarz i misjonarz.
Problemy zdrowotne zmusiły ojca do powrotu do Polski, gdzie podjął posługę w Zbrosławicach, a potem do końca swoich dni w Burakowie jako kapelan i spowiednik sióstr zakonnych.
Na koniec mszy św. w imieniu Zakonu głos zabrał o. Prowincjał, który podziękował za obecność rodzinie, parafii, współbraciom.
Okolicznościowe słowo wygłosiła przedstawicielka rady parafialnej z Borzecina Górnego i ks. proboszcz który przytoczył okolicznościowy wiersz napisany przez parafiankę.
Po Mszy św. w kondukcie żałobnym udaliśmy się na miejsce wiecznego spoczynku ojca Franciszka na nasz kamiliański cmentarz przy parku klasztornym w Tarnowskich Górach.
Wszechmogący Boże, zmarły ojciec Franiczek dążył do Ciebie drogą doskonałego naśladowania Chrystusa, którego umiłował. Spraw, aby się radował, gdy się ukarzesz w chwale i razem ze swymi współbraćmi miał udział w szczęściu wiecznym.
Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen
Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie, a światłość wiekuista niechaj mu świeci. Niech odpoczywa w pokoju wiecznym. Amen.
Pokaz zdjęć na naszym kanale na Youtube lub w naszej galerii.
