Odezwa proboszcza parafii O. Wojciecha Węglickiego
w związku z zakończeniem Jubileuszu 60 Lecia parafii

Drodzy Parafianie!

Kończy się świętowanie pięknego i obfitującego w ważne wydarzenia Jubileuszu 60 - Lecia powstania naszej parafii. Przez cały rok 2002 staraliśmy się dziękować Bogu za ten dar. Dziś z radością i z pewną dumą możemy stwierdzić, że mamy za sobą spory kawał historii, spokojnej i burzliwej zarazem.

Powstała w 1942r. rzymskokatolicka parafia pw. św. Jana Chrzciciela i św. Kamila w Tarnowskich Górach, od początku prowadzona była przez Zakon OO. Kamilianów. Przypomnijmy, że jej utworzenie nastąpiło w trudnych czasach wojennych, na ziemiach wcielonych do Rzeszy Niemieckiej, gdzie władze okupacyjne prowadziły zakrojoną na szeroką skalę walkę z Kościołem Katolickim. Jedynie obecność w klasztorze tarnogórskim zakonników pochodzenia niemieckiego oraz powszechnie szanowana działalność Kamilianów prowadzących najpierw Lecznicę dla Alkoholików, a później szpital, zadecydowały, że ówczesny administrator apostolski diecezji katowickiej ks. Franciszek Wosnitza ustanowił tu parafię.

Zakończenie II wojny światowej to kolejne bolesne czasy, które musiała przeżywać nasza parafia. Najpierw wygnano z Tarnowskich Gór wszystkich Kamilianów pochodzenia niemieckiego, a następnie zabrano Zakonowi pola uprawne, gospodarstwo, park a przede wszystkim upaństwowiono szpital. Przez ponad 50 lat rządów władzy komunistycznej parafia i Zakon bezskutecznie podejmowały próby odzyskania swojego majątku. W tych czasach parafia nasza nie była wolna od szykan i prześladowań. Szczególnie bestialsko władze komunistyczne obeszły się z proboszczem o. Antonim Sołtysiakiem (1947 - 1952), którego wielokrotnie wzywano, zastraszano i bito na komisariatach Bytomia i Nysy, gdzie był ojcem duchownym seminarium opolskiego. W konsekwencji przypłacił to swoim zdrowiem i życiem. Innemu znów z naszych proboszczów o. Alojzemu Kurtzowi (1958 - 1962), za to, że organizował przedstawienia Męki Pańskiej w Domu Parafialnym, wytoczono pokazowy proces sądowy, skazano i nałożono dużą grzywnę.

Wielu z naszych duszpasterzy narażało się na kary pieniężne, kolegia, a nawet więzienia za to, że organizowali pielgrzymki do Piekar Śląskich i innych miejsc świętych w czasach kiedy było to zabronione.

Podobne praktyki zastraszania kapłanów oraz ich szykanowania i zniesławiania prowadzono w czasie stanu wojennego. Ówcześni proboszczowie musieli często stawiać się na komisariatach milicji i dementować wyssane z palca kłamstwa, które rzekomo na nich donosili wierni.

Prawie 7 lat trwały zabiegi o to, by uzyskać pozwolenie na budowę nowego kościoła w parafii. Tyle też upokorzeń i przeszkód musiał pokonać w połowie lat osiemdziesiątych ówczesny proboszcz parafii o. Szymon Skawiński, który rozpoczął i doprowadził do końca starania o rozpoczęcie budowy nowego kościoła.

Wielokrotnie gościliśmy w parafii arcybiskupów i biskupów, pasterzy diecezji katowickiej, gliwickiej, opolskiej, sosnowieckiej i łowickiej, generałów Zakonu OO. Kamilianów oraz wiele innych ważnych osobistości życia religijnego i publicznego.

Jako samodzielna placówka duszpasterska przez sześćdziesiąt lat rozwinęliśmy swoją bogatą tradycję, która przetrwała do dziś. Warto wspomnieć, że każdego roku udajemy się w trzech pielgrzymkach, Męskiej, Żeńskiej i Ślubowanej do Piekar Śl. Ponadto nasi pątnicy raz w roku udają się w pielgrzymkę na Górę św. Anny, w związku z tzw. "obchodami kalwaryjskimi". Równie piękne są nasze pielgrzymki do Groty Maryjnej znajdującej się w parku OO. Kamilianów zwłaszcza w maju. Wśród innych tradycji parafii trzeba koniecznie wymienić organizowanie "Dnia Chorego", zbieranie ofiar na biednych z racji pierwszego piątku miesiąca i Tygodnia Miłosierdzia, zanoszenie paczek świątecznych osobom chorym i starszym w parafii, organizowanie festynów oraz różnego rodzaju akcji o charakterze dobroczynnym. Wśród tradycji religijnych na pierwszym miejscu należy wymienić odprawianie Nowenny do MB Uzdrowienie Chorych, procesji różańcowej do Groty w październiku i procesji z Figurą Serca Jezusowego w czerwcu oraz procesję na cmentarz zakonny w Dzień Zaduszny. Ponadto do dnia dzisiejszego przetrwał w naszej parafii zwyczaj wspólnego śpiewania Godzinek po Mszy św. niedzielnej o godz. 7.30, codzienny różaniec w tygodniu przed Mszą św. o godz. 6.30 i 18.30, Nowenna przed pierwszym piątkiem miesiąca oraz tzw. "Msze św. polecone", ku czci Świętej Rodziny - w styczniu, św. Józefa - w marcu, Matki Bożej Różańcowej - w październiku oraz za zmarłych - w listopadzie.

Jubileusz 60 Lecia parafii postanowiliśmy obchodzić przez cały rok 2002 po to, aby głęboko zapadł on w serca i świadomość naszych wiernych. Chcieliśmy również, aby miał on charakter nie tylko religijny i duchowy, ale także społeczny i kulturalny. W wymiarze duchowym więc nasi wierni mieli okazję m. in. spotkać się w lutym br. z ks. bp Józefem Zawitkowskim w ramach X Światowego Dnia Chorego, wziąć udział w zorganizowanej w czerwcu pielgrzymce dziękczynnej do Lourdes i Fatimy, wędrować w Jubileuszowej Ślubowanej Pielgrzymce do Piekar Śl. w pierwszą niedzielę lipca.

ciąg dalszy na str. 5