HISTORIA NASZEJ PARAFII

W naszym piśmie rozpoczynamy publikację cyklu artykułów poświęconych powstaniu i działalności parafii św. Jana Chrzciciela i św. Kamila w Tarnowskich Górach. Chcemy w miarę naszych skromnych możliwości jak najdokładniej przybliżyć Parafianom historię placówki duszpasterskiej, która liczy sobie przeszło 53 lata, a swymi początkami sięga końca XIX wieku.
Korzystając z okazji pragniemy serdecznie podziękować Ojcu Diakonowi Andrzejowi Galbierzowi, Kamilianinowi, za współpracę z nami i udostępnienie nam potrzebnych dokumentów.

Powstanie Domu w Tarnowskich Górach a później parafii p.w. św. Jana Chrzciciela ma swoją długą i ciekawą historię. Sięga ona bowiem aż do roku 1884, do daty wygnania Kamilianów z Francji. Zmuszeni do opuszczenia terytorium Francji, Kamilianie przybyli do Holandii. Tam w mieście Roermond Założyli klasztor, który stał się jednocześnie pierwszym domem zakonnym utworzonej w 1903 roku Prowincji Niemieckiej. Następnie w 1900 roku Kamilianie, na terenie Niemiec w Heidhausen (Westwalia), rozpoczęli budowę pierwszej katolickiej lecznicy dla alkoholików, która w 1902 roku rozpoczęła swoją działalność. W tym samym czasie, kiedy budowano wspomnianą lecznicę, umiera 30 grudnia 1900 roku ks. prob. Karol Nerlich, apostoł walki z alkoholizmem wśród ludności Górnego Śląska. W testamencie pozostawił on śląskim Kawalerom Maltańskim, działkę budowlaną z zabudowaniami w Popielowie, koło Opola, z poleceniem, aby tam została urządzona lecznica dla nałogowych alkoholików.

ciąg dalszy na str.2

ŻYCIE RELIGIJNE I SAKRAMENTALNE NASZYCH PARAFIAN

Kończący się rok sprzyja dokonywaniu podsumowań, sporządzaniu statystyk, ocenianiu tego co było dobre, a co złe, co nam się udało, a czego jeszcze musimy się uczyć. Żegnamy stary rok próbując ocenić na ile był on dla nas dobry, co zmienił w naszym życiu osobistym i religijnym, jakimi doświadczeniami nas ubogacił. Jednocześnie witamy Nowy Rok, który przynosi nam nadzieję, nowe siły do twórczej pracy, optymizm, a przede wszystkim większą motywację do dalszego życia. Jest więc okazja, aby zniechęcenie, pesymizm życiowy i trudności sfery religijnej człowieka obrócić w zwycięstwo wiary, nadziei i miłości.
Patrząc na życie religijne i sakramentalne dnia wczorajszego, z nową wiarą wyczekujemy jutra, już dziś podejmując walkę z tym wszystkim, co nas oddala od Chrystusa, Kościoła i Bliźniego.
Dla porównania publikujemy dwie statystyki z roku 1994 i 1995. Dane statystyczne pozostawiamy refleksji naszych Czytelników.